Marconi

Zeker geen vlieger om mee te beginnen. De ervaren vliegeraar zal zijn handen vol hebben om de Marconi in de lucht te krijgen (en te houden). In de literatuur treffen we de waarschuwing aan dat het trimmen niet eenvoudig is. Heb je de juiste afstelling gevonden dan vliegt de Marconi stabiel. Tot de windomstandigheden weer anders zijn; dan begint het spel opnieuw.

De bouw is niet anders dan bij andere vliegers. Alleen het middenkruis... Dat is niet te koop. Hier is enig vakmanschap op zijn plaats. Zelf gebruikte ik een stuk Ertalon, een soort telfon, stafmateriaal. De gaten voor de dwarsas en langsas dienen loodrecht op elkaar te staan. Het gat voor de topas dient goed verticaal ten opzichte van dwars- en langsas te worden geboord.                

Een kiel aan de onderzijde, zoals in een aangepast ontwerp beschreven wordt, blijkt niet nodig. Ook het aanbrengen van een staart is overbodig. Mits er nauwkeurig gewerkt wordt en de instructies voor het trimmen in alle rust worden opgevolgd.

Bij deze Marconi gebruikte ik CFK-buizen ø 8 mm / 6 mm x 2000 mm en ø 8 mm / 6 mm x 1500 mm - Gepultreerd. De korte verticale mast zou een maatje dunner kunnen. Omdat de afstelling van de tuigage zo kritisch en tijdrovend is, hierbij het advies om de vlieger te bouwen in een maat die samengebouwd te vervoeren is. Waarbij de Marconi thuis een plekje krijgt, bijvoorbeeld aan het plafond in de garage. Mocht dat niet lukken dan is het verstandig om de tuigage zo uit te voeren dat hij snel op de juiste punten bevestigd kan worden.

Met de bouwbeschrijving van Ronald Krueger gaat het vast lukken. Veel plezier!